Parlando in poesia Gennaio 2012
a cura di Salvatore Tola
I «FRORES» DI AUSTIS
Con una lettera del settembre scorso un lettore residente a Bologna, Antonio Sanna, chiedeva notizie del concorso di poesia «Frores de monte», che si era tenuto in agosto ad Austis. Era giustanente interessato perché la manifestazione, avviata molti anni fa, si era poi interrotta a causa della morte di colui che l’aveva curata per anni, noto a tutti col nomignolo di «Migone».
In questi anni un suo fratello, «Ischintidda», ha insistito perché venisse ripresa, e finalmente l’Amministrazione comunale, tenendo conto della passione che gli austesi nutrono per i «frores», ossia i «mutettos», ha preso l’iniziativa, promuovendo la settima edizione.
Hanno partecipato autori di tutta l’isola, e il primo premio è andato a Giovanni Piga, poeta nuorese già molto noto. Riportiamo una parte dei suoi versi, che sono dedicati al tema dell’amore, e li facciamo seguire da composizioni dei nostri lettori che condividono lo stesso argomento, o trattano quello affine degli affetti familiari.
UN’ISTEDDU CUBAU…
In d’una camb’’e fenu
cantat a boche intzerta
un’iscurbiajola
mutinde su cumpanzu.
In d’una camb’’e fenu…
S’anima mea ferta
est che furriajola
pesande bolu lanzu
ca non li das alenu.
In d’una tup’’e canna
una jana ’e muru
est a corfos de jocu
ridende a galania.
In d’una tup’’e canna…
Su coro meu, iscuru,
che die tent’a focu
est fitianu in ria
ca non l’aperis janna.
In d’una murichessa
una merula cana
in su nidu caente
est luguninde s’obu.
In d’una murichessa…
Si tue ses luntana
no at brios sa mente
d’intesser bolu nobu
est chen’alas arressa…
Giovanni Piga
DOVE SEI
Dove sei amica della mia vita?
Perché non vieni a bussare alla mia porta?
Non farmi aspettare.
Io ti aspetto
nelle lunghe notti insonni,
nelle vuote tristi gironate
dove solo il pianto mi tiene compagnia.
Non venire
quando sarò vecchio e stanco,
ti aspetto ora, subito,
ch’io possa vederti un attimo,
apprezzare la gioia della vita
che ho sempre rifiutato.
Efisio Ledda
A NANNANGHELA: TI ADORO
Cun sa vortza de s’anima ti adoro
cun sa vortza de su coro ti amo
cun sa vortza de sa mente ti bramo
cun sa vortza de sa limba ti imploro.
Pro te s’anima in pena derramo
pro te sunfrit affannos su coro,
pro te dormende vaco sognos de oro,
pro te cun sa limba a boche ti jamo.
Pro te sos ojos mi brillan d’incantu.
pro te su sambene mi ’uddit ardente
pro te so in delliriu nott’e die.
Narami chi tue ses atter’e tantu
de anima, de coro, limba e mente
suffrinde accultas penas che a mie.
Gaspare Mele
A UNA MUSA
Cras
no ap’a tenner lastimas
si totu at a firnmare imprentadu in sos versos,
m’as appartenner in s’infinidade ’e su tempus
de fittianu ammentu
de amore.
Ma oe
no viver de s’alenu tou
est isfozire che unu fiore rugadu
est che cherrer arbattare su desertu
attesu da-e una ’ena
beranile.
E como
sesto ’e abbutturare da-e su pessu
versos chi accraren sa majìa ’e sas intragnas
pro ch’in donzi cuzone ’e carre
sos sentidos rian
da-e coro…
Cristoforo Puddu
COLPU DE FULMINE
Cando de duos coros sa fiama
s’incontran in su propriu settore
isbocciat ispontaneu s’amore,
de duas vidas comintzat su drama.
S’incarnat in sa damma unu fiore
chi de li dare vida tenet brama
cando l’at parturidu cun dolore
tando l’intendet giamendela mama.
Cuss’e’ su donu chi madre natura
da un’amore sintzer’e perfettu
at dadu a una vida naschimentu.
Est sa sua innotzente criatura
chi li dat cun amor’e tant’affettu
da-e su sinu su primu alimentu.
Pietro Fais
PRO TOTTA SA VIDA
Anghela de su chelu sa pius cara
est Lauretta sa chi tenzo in coro,
luna chi mandas rajos de oro
de sa cometa meda pius giara;
tra sas pitzinnas est pitzinna rara
cun moddes bellas tritzas pro tesoro:
cale pius meraviglia de ammirare
dae custa angheledda tutelare?
Pro nde ’attire a domo unu fiore
in cussu die so intradu in giardinu,
bi fit rosa Tea a capu chinu
e una mammoletta minore minore:
emanaiat profumu de amore
chi innamoradu si nd’est Anzelinu,
e tando a domo nde l’apo atida
custa mammola pro totta sa vida.
Angelo Mele
AMOR’E FIDELTADE
Tenia jà trintaduos ’eranos mannos
cando connoschei s’isposa futura:
isplendid’affascinante criatura
in sos innotzentes suos seigh’annos.
Mai li apo e mai m’at giutt’ingannos
in custa nostra terren’avventura,
de poi ’asados da mama Natura
semos sempre vivìdos sentz’affannos.
Dae Ogino e Knaus agiuados
duas bellas pitzinneddas amos tentu
chi fin sos nostros fines disizados.
A chimbant’annos da su giuramentu
Nos amamos coment’a fidantzados
sende s’unu de s’atteru cuntentu.
Edoardo Turnu
SENTZA TIMORES
Chimbant’annos nos semus cojuados
cun sa mia cumpagna chi adoro,
e ocannu faghimu «nozze d’oro»
pro ammentare sos tempos passados.
A s’altare andemis cun fidesa
cun tottu sos oores, sos sentidos,
isperantzosos d’esser resessidos
a bider custa die in cuntentesa.
Ringratzio su Deus soberanu
chi at cuntzessu custu risultadu,
est isse chi sa fortza nos at dadu
a che colare su tempus metzanu;
ca cosas nd’amus bidu, e toccadu
cun dies de tristura e allegrias,
me semper cuddas peus marranias
amus sentza timore affrontadu…
Foricu Paba