Parlando in poesia Maggio 2012
a cura di Salvatore Tola
Di fronte alla natura
Finiti i capricci di aprile il tempo si stabilizza e, con l’arrivo di maggio, il sole si fa più caldo e costante. Finiscono le lunghe clausure della stagione invernale, per tutti è ovvio tornare a contatto più stretto con la natura: nei giardini pubblici, in campagna, ai monti, al mare.
Per i poeti torna una delle principali fonti d’ispirazione: ma mentre tanti scrivono soltanto versi di contemplazione e di esaltazione delle sue bellezze, alcuni vedono anche rischi e pericoli, in particolare negli incendi.
ACQUE PALUSTRI
Lungo il viale che costeggia il lago
adornato nei lati da bordure
di biancospini candidi e cinture
di rose e viole, pigramente vago.
Il vento che sospira tra le foglie
tremolanti degli olmi, nel profondo
dell’animo, di quiete sitibondo,
languidamente in breve si discioglie.
E nell’aria palustre, acre, frammista
al salmastro marino, il mio pensiero,
sfiorando l’acque immote smeraldine,
lievemente s’invola oltre la vista
del massiccio che domina, severo,
il mare, il lago, il piano e le colline.
Elio Veccia
S’INCUINAMENTU DE SA TERRA
Incuinada una grande muralla
circundat custa terra totta in tundu,
s’effetto serra apertu at una falla,
su sole e’ riscaldande troppu a fundu.
Sos bancos de ghiacciu suni a galla
in sos articos mares de su mundu,
su perigulu abbrancat custa palla
ed est aumentande ogni segundu.
Cun d’un’enorme dannu incalculabile
a su puntu chi semus arrivados,
cosa chi si fut potida evitare.
Como si chirchet de rimediare,
totu devimus essere impignados
si si podet salvare su salvabile:
dognunu cun premura e riguardu
prima chi che diventet troppu tardu.
Salvatore Demurtas
FUNTANA SANSA
S’abba minerale de Santa Lughia
Già in sos tempos de sos nuraghesos
cust’abba fritzantina frisca e sana
l’impittaiat sa zente pagana
in cultos religiosos non cunpresos.
Roglios de crastos fumigos atzesos
aian fattu in giru a sa funtana
a ue ’eniat sa zente metzana
pro si curare sos ojos offesos.
Finidas sa usantzias antigas
oe s’abba est diffusa cun rejone
in tottue ca est una zenia.
L’an dadu nomen de “Santa Lughia”
pro mustra chi sa noa religione
de sa’etza at sighidu sas istigas.
Vittorio Falchi
SA MURTA DE SARDIGNA
De Sardigna sa murta est famosa
e nissune li neghet su valore,
faghet a matta manna e minore,
tottu s’annu est bird’e armoniosa.
E bogat candidu che nie su frore,
finas pro sa petta est ispetziosa,
e dae sa murta sua licorosa
ottimu bi faghene su licore.
Isco chi piaghet a tanta zente
e si buffat a manzanu e a sera
ca est unu licore meda licanzu.
E lu ’endene finas in continente
e poi in sa terra istraniera
ca menzus non s’agatta’ su cumpanzu.
E murta tottus nde podene leare
però est proibid’a che la segare.
Berteddu Craba
MILLI COLORES
Naschet elighe, innipidu e ozastru
in baddes lanzas e seddas pedrosas
o sien solianas o umbrosas
ca lu cumandat su divinu Mastru.
Milli piantas e milli fiores
cun bella frutta ’ona e saborida
naschet pro dar’e mantenner sa vida
inghiriada de milli colores.
In umbrosos padentes millenarios
naschen funtanas chi formana rios
e dan cunfortu, salude cun brios
a chie gosat cussos iscenarios
pienos de murones e assiles,
de leperes, porcrabos e puzones,
de crabittos, bitellos e anzones,
de riccos e de poveros cuiles.
Ma in sa terra non b’at solamente
matas, funtanas, rios e pischinas,
bi at puru pessones assassinas,
unnos modernos de s’era presente,
capatzes solu a bruiar’e distruere
su chi Natur’at fattu in medas annos,
faghinde in d’un’istante luttu e dannos
lassende solu chisina e piuere...
Pietro Fadda Mesubetza
SU PESSIGHE
De pessighe est una bon’annada,
de fruttu bi nd’at abbellu,
l’appo postu donzi chima unu puntellu
calchi una su matessi s’est truncada.
De una calidade chi bi nd’ada,
chi manna est sa petzadura,
cantu una conca de criadura,
paret una cosa esagerada.
Cussa manna de misura
mi l’at un’amigu consizada,
chi per mesu de una innestadura
appo sa calidade prelibada,
opera de una infelchidura,
eo matessi l’appo innestada,
est meda ’ona e gustosa
e de una misura ispaventosa.
Pietro Scanu
PARIAT UN’INFERRU
Medas sos turistas chi ocannu
sun fuidos timinne su fogu.
Pariat un’inferru in dogni logu,
issos an leadu assustu mannu;
a miliones si contat su dannu
brujadu s’’iet cantu curret s’ogu,
gasi su turismu lu perdimus
e perdimus s’intrada chi tenimus.
Ite futuru isperat sa Sardigna
si cun su fogu la cheren distruere,
buscos e forestas sun in piuere
pro negh’’e gente dannos’e maligna,
gente chi de viver no est digna
ne su latte maternu de si suere:
pro custos su castigu est unu solu,
che Zuanna ten morrer in su rogu.
Salvatore Corbinzolu
SU CULUMBU VIAGGIADORE
Ammiro ogni puzone emigrante
cun salude, fortuna e coraggiu,
ma su columbu chi tenzo in viaggiu
lu tratto bene a ogni istante
ca est bravu, fiduciosu e galante
e ti jughet in segretu su messaggiu.
Virtuosu eccellente culunmbinu
ca faghet servitziu de postinu.
Amabile culumbu ubbidiente,
coraggiosu e de bona memoria,
nde cheria fagher s’istoria
de custa criatura intelligente:
paret chi su Deus onnipotente
l’appe’ dadu virtude meritoria
ca bene ammaestradu a su servitziu
presentat attos de benefitziu...
Gio