-Cantu ses bella, amada mia, cantu ses bella-
iscrittu puru d'ada Dante
In sos canticos de sos cantos;
s'ispiritu soave,
anima sospirosa,
reina de eleganza
Cantu ses bella...
Innoghe du fazzo presente,
intonada ti da cantas:
ispiraziones de un'istante,
in momentos de allerghia,
sas dentes tuos biancas,
sos ojos isplendentes .
Ca D'ada iscrittu Dante,
e non fuit delirante, nende,
Sese opera de Deus,
de sanos sentimentos
bellasa ninfa laudada
in tuttus sos momentos,
iscultura modellada ...
de sa natura su rittratu
de sa manu divina,
de s'omine su costatzu,
sa segunda de unu fiancu;
sa frisca rosa intumida ...
Custu este su cantu de sos cantos,
rosa chena ispinas,
lagrimas amorosas,
non si siccan mai sas fotzas,
Rosa chi cheret boddida
de lughe radiosa colorida
Candu osservo su passu
fiore chi faghes fruttu,
rosa frisca in birde pitzinnia,
tue sirena mi hasa attratu
cun sa tua tzenia
Cantu ses bella amada mia ...
chi connosches su caminu,
armoniosa bellesa
disegnu divinu,
puru unu iscrittu d'amentada
in su testamentu antigu.
tue chi isches puite ses naschida,
creatura disegnada
chi rinnovasa sa vida;
sa matta proibida
de su dimoniu tentada...
tentazione maledida
Deus t'ha perdonada,
e non ti nega sa grazia,
divina innamorada,
matrona de justitzia
in donzi contrada.
Sa mela malaita.
Sa prova chi separada
su bene cun su male,
chi ada rendiu mortale
totta s'umanidade;
de su serpenta amaliada;
luna de su sole illuminada.
Istupenda torrada s'aurora,
ei sa die cun su tempus si che colada;
su relotzu contende sa oras,
sentidu chi ti apassionada
amore chi si rinnovada ancora,
dontzia peccau perdonada..
Cantu ses bella amada mia,
cantu ses bella;
Barolus Viginti (Bonarcantu)