Benvenuto nel Sito dell`Associazione Culturale  Messaggero Sardo

HomeStoria e CulturaIn LimbaPoesie in SardoSu mundhu de sa poesia de Cristoforo Puddu – SANTUAINI 2018

Poesie in Sardo

Su mundhu de sa poesia de Cristoforo Puddu – SANTUAINI 2018

 Faustino Onnis, rappresentativa figura della poesia campidanese del Novecento

 

Faustino Onnis – nato a San Gavino Monreale nel 1925 e vissuto principalmente a Selargius, dove è scomparso il 2001 – risulta tra le figure più rappresentative della poesia campidanese del Novecento; da autodidatta e “illetterato” (così amava definirsi) matura una significativa e profonda conoscenza della poesia estemporanea nella tradizione sarda e coltiva le forme espressive delle moderne poetiche che alimentano i grandi lirici della letteratura internazionale.

 

Animato da molteplici interessi (letterari, culturali, sindacali, politici) è presenza di qualità, sia come poeta che da giurato, in tanti concorsi poetici. Redattore della rivista “S’Ischiglia”, fondata dal bonorvese Anzelu Dettori e pubblicata dall’editore Gianni Trois, è vincitore del premio “Ozieri“ nel 1988 con la lirica Deu puru. Un riconoscimento, scriveva la giuria in quell’occasione, al “veterano della nuova poesia sarda”.

Tra le pubblicazioni di Faustino Onnis si segnalano numerosi saggi, traduzioni e libri come la propria produzione poetica Perdas (Dolianova, Grafica Parteolla, 1993), con versi animati da un senso profondo di sincera umanità, e il Glossariu Sardu Campidanesu (Dolianova, Grafica Parteolla,1996), opera di studio e documentazione lessicografica. Da componente della commissione di esperti nominata dell’Episcopato Sardo, ha contribuito significativamente alla traduzione in Lingua Sarda dei testi sacri del Vecchio e Nuovo Testamento.

Salvatore Tola, studioso ed esperto di letteratura in lingua sarda, nell’inquadrare storicamente e criticamente la figura del poeta Onnis, evidenzia l’innata e naturale “inclinazione a far confluire i moti dell'animo e della mente nelle correnti che si formavano nella società del suo tempo; così come gli era accaduto negli anni della guerra, quando l'istinto di ribellione lo aveva condotto precocemente (a soli 16 anni) a confluire nel movimento antifascista”.

 

PENSENDU A TUI

Pensendu a tui, o Sardigna,

su coru, allupàu de ispantu,

benit bintu de su prantu,

e su cantu,

promittiu che noda de prexu,

bessit tristu e sungutau

che prantu di attitadoras

chi nisciunus abbrandat.

Pensendu a tui, sparzida

in cantrexus, e donada

a genti strangia po ti sperdiri,

benit de pensai a fillus tuus

allenus in domu insoru,

palas a pari intre issus,

e s’unu contra s’ateru parau.

Chi no ti bint che mamma

ma che femina de bendiri.

 

SI POZZESSI

Si pozzessi incravai

a is perdas tuas birdis de muscu

su coru miu de sardu

po bivi, in is nottis de bentu

chi attrottiat is suergius,

arriendu a s’ira de is élémentus

chi no ti podint incosciai

e ti lassant virgini incorrutta;

si pozzessi essiri deu ;

s’anima tua, su coru tuu, po una dì,

po una dì assumancu;

seu seguru, o Sardigna, ch’is fradis

chi tui has allattau

in brent’ ‘e mamma in is carreras tuas.

no t’hiant lassai appetigai

de is istrangius po ti poni in cadena.

 

LIERU E CHENE MERI 

Lieru e chene meri

su pensamentu miu

si pesat in s’airi

e andat circhendu,

comente cau asuba

de is undas de su mari,

sa ‘ia chi ddu portìt

a is mizzas de sa luxi

aundi furcint is sentidus

prus bellus chi bolant

po fai niu in su coru de s’omini.

Lieru e chene meri

comente is bentus

chi sulant in terra mia,

intrendu in dogna stampu

e aberrendu giassus finzas

aundi sa perda resistìt,

su pensamentu miu

intrat in dogna logu

e cerrit e purgat

po sceberai e poni a parti

su chi esti leggiu e su malu.

Lieru e chene meri

che su coru ch’impunnat

a gherrai cun arrexonis beccias

po afferrai su chi bramat e bolit,

su pensamentu miu

si strantaxat e gherrat

po un’arraxoni de vida

e po unu mundu fattu de fradis bonus

chi si castint a pari e movant

po si scabulliri de sei

in is oras di abbisongiu.

 

 

ISTADI

Annieddigada de su soli

parris de brunzu;

ma ti movis sempiri

a passu de pisìttu

chi m’assogat sa castiada

e m’indi tirat,

de fundu de is intragnas

un’ ‘erchidu de disigiu

 e de surrungiu.

Ah. . . si no fessi becciu!

 

IN MORTI DE UN’EMIGRAU

Che lampu in celu senza temporada

candu totus penziaus chi stiasta beni

trista s’est arribada

sa sceda leggia de sa spacciada tua.

 

Tui no has tentu sa sorti

de ti prangiri ponendudì in pomentu,

e nosu no heus tentu

sa consolazioni de t’interrai

po podiri prantai sa gruxi in sa fossa tua.

Ses mortu asutta terra che unu scrau

marrendu sa ricchesa a genti strangia

chi aundi ses arrutu t’hat lassau

cun is abettus tuus de torrai.

 

Poberu fradi mortu in logu allenu.

  

FIAT SCRITTU

Fiat scrittu

in sa domu de sa pipialla mia.

— Furisteri chi lompis: in custa domu

sa stima bivit de gosu e cuntentesa;

ci fait niu sa paxi, e su préxu serenau

de is chi in custa bivint biadus

dd’arreit sa fidi prandia di abéttu.

Tui, no trumbullis s’allirga cambarada,

cadèba, impara, e ti cuntentit

sa cuncordia bofia in custu logu. —

 

E lompiu fiat, liggiu hiat, e citiu

fiat intrau su strangiu in domu mia.

C’e’ biviu, no parriat contra su logu,

e cun su tempus innòi est abbarrau.

 

Immòi est sciarrocchendusì

sa domu de sa pipialla mia.

Unu pillu de pruìni, di anarba,

unu muntoni de carramazzinas

coberrit su scrittu,

e no c’è prus arregordu de stima,

de paxi, de préxu, e de fidi.

 

Parrit mortu po finzas s’abéttu

ch’inc’est ancora bivendu cuau.

 

CRAS 

Cras, o fillus, seis a torrai grazias.

Cras: candu sa terra nosta beneditta

de is lagrimas e de su sudori nostu;

— de is lagrimas e su sudori de chini

innantis de nosu hat cretiu, suffrìu,

penau, prantu po su bellóri aresti

de custu puniu de pedra sanguingia

chi s’hat tentu bivendu che murvonis

in is medaus spainaus, sperdius

in coddus e canalis de móntis,

in gutturus di arrìu, in cuccurus e mizzas,

e aundi sa terra fiat prus pagu susunca

po podiri campai e biviri in s’abettu

chi renescessit su bisu de is antigus

ch’hiant postu su fromentu

po sa cotta chi nosu hoi seus inforrendu

po fillus e nebodis nostus; —

hat hai mudau facci, seis a torrai grazias.

 

Cras: candu sa Sardigna nosta

hat essiri torrada a nasciri, e hat essiri

a differenzia de immòi mamma po totus;

e che angionis de latti totus hant a podi’

sùiri a is tittas de issa,

e no ‘nci hant essiri fillastus frastimaus;

e no ‘nci hat essiri prus chini croccat

in s’umbragu ‘a stoja de spàdula,

e chini croccat ai lettu cun lenzorus

in su calenti de una domu diciosa;

e no ‘nci hat essiri chini pappat e strusciat

candu aterus hant essiri a mesu brenti,

e aterus ancora morrendu a finigonis

po su famini de jerru,

seis a torrai grazias e seis a benedixiri.

 

Cras: candu no heus a prangiri prus,

comenti faeus hoi, is fradis nostus prus bellus

sperdius in totu su mundu comente canis arropaus,

perdularius andendu de logu in logu

a incungiai scusorgius po is aterus;

ne ‘is sorris nostas bonas hant essiri prus

allenas murrungiadas in domus de meris susuncas,

ne trustullas po giogu de genti milindrada e viziosa;

ma faineras che abis, e che abis totus a una scussura,

s’hant a sezziri in is telargius de ferru

chi seus approntendu po issas

po chi traballint e bivant no prus serbidoras,

ma meris de issas e totu in logu nostu,

seis a torrai grazias.

 

Cras: candu totus, mannus e pitìcus,

s’hant acatai ch’is malis no si sanant

cun mangiuccus di erbas profettosas

ammesturadas a farra de corru abbrabau,

ne a brebus o a chistionis tontas,

ma cun rimedius chi giuint,

seis a torrai grazias.

 

Cras: candu, no prus avésu a su chi Deus fait,

su sardu nou cun gana e cun sentidu

hat a fai scendiai a sa terra nosta

su chi serbit po biviri,

e inci hat essiri abbundanzia e benistai,

e totus heus a essiri biazzus senza meris,

seis a torrai grazias e seis a benedixiri.

 

Is versadoris insaras

no hant a cantai prus su famini,

s’abbisongiu, sa tristura e su disisperu,

de sa terra nosta;

ne su prantu po is tirrias grais,

ne is revesas istrunzas

chi scardancilant is baccas.

 

Ma hant a cantai su spantu, arrenesciu

po gana de is sardus tostorrudus

chi hanti cretiu e tentu fidi in sa bundadi,

sa passienzia, sa valentìa de is traballantis.

E su passau hat a parriri

una gherra binta cun cogus surdus;

e hat essiri barrilloca, e préxu dogna dì.

 

 

Questo sito o gli strumenti terzi da questo utilizzati si avvalgono di cookie necessari al funzionamento ed utili alle finalita illustrate nella pagina di policy e privacy.

Chiudendo questo banner , scorrendo questa pagina,cliccando su un link o proseguendo la navigazione in altra maniera, acconsenti all`uso dei cookie. Per saperne di piu'

Approvo

Pubblicità big

Archivio

In questa sezione potrai trovare tutti i numeri del "Messaggero Sardo" dal 1969 al 2010

Archivio Nuovo Messaggero Gds Online...

Circoli

Elenco completo di tutti  i circoli sardi in Italia e nel Mondo, le Federazioni e le Associazioni di tutela.

Sport

Le principali notizie di tutti gli sport.

In Limba

Le lezioni in limba, il vocabolario e le poesie in limba.

doğal cilt bakımı doğal cilt bakımı botanik orjinal zayıflama ürünleri doğal eczane avon