COME NASCE LA POESIA
a cura di Salvatore Tola
Giovanni Boccoli è una nostra vecchia conoscenza, le sue poesie comparivano qui quando era emigrato in Olanda. Ora torniamo a lui perché è riuscito a realizzare il sogno di tanti poeti, pubblicare una raccolta dei suoi versi. Il volume, che si intitola Poesias e cantones ed è in vendita a 10 euro, può essere richiesto all’autore, via Eleonora d’Arborea 50, 08020 Posada, telefono 377.4678019.
Riportiamo il sonetto in cui racconta delle sue prime prove come poeta, e completiamo la pagina con versi sulla poesia, e altri relativi ai grandi autori del passato.
GOI APO CUMINTZADU
Dai sende minore cando aia
undighi o doighi annos prus o mancu
mi provao a cantare in poesia
ma sentz’ischire si nieddu o biancu
significait su chi naraia.
Custa est sa veridade naro francu
chi medas bortas mancu jeo ischia
su chi naria a s’amigu a fiancu.
Gai apo cumintzadu a poetare
ca m’intendia felice e cuntentu,
cantao e cumponia donzi die,
semper isperantzosu ’e disputare
chin cuddos chi tenian su talentu
e appassionados che a mie.
Giovanni Boccoli
S’INFERRU INVENTADU
S’inferru est pro s’anima ruina
pro chi affannos e dolores intendet
ca ne Deu ne santos lu difendet,
restat in agonia pro disciplina.
Eo non creo in sa Commedia Divina,
su poema dantescu si cumprendet
ca s’inferru est solu immaginariu
fattu pro su credente volontariu…
Ma Dante at s’inferru inventadu
pro cunvertire s’umana zente,
comente l’est bennidu in mente
issu cun sa pinna at registradu,
su cantu pro s’inferru at creadu
pro s’omine malignu e prepotente.
Inventadu at su dimoniu puru
pro cunvertire ogni coro duru…
Giovanni Palmas
SA GARA ANTIGA
Su campu e’ longu, largu e mannu,
is bigliettus gratis po ispettadoris,
un’infinidadi funti is giogadoris
chi podint tenni cunfrontu a tott’annu.
A trettus su tempus si mostrat tirannu
ma non c’e’ bisongiu de allenadoris,
ca non e’ palloni cust’orta in balia,
ma s’antiga gara de sa poesia.
Sa partida si bincit a tavolinu
ca s’arbitru impartziali mai at tradiu,
ma candu sa musa no est ispiradora
po s’ammoniu grogu e’ cartellinu,
ca su fallosu e’ giustu chi bengat puniu,
e cando bit s’arrubiu de su campu e’ fora.
Tiberio Vacca
SU POETE BONORVESU
Peppe Sozu su poete bonorvesu
lassad’a’ sa terren’abitatzione,
improvvisadore gentil’e cortesu
fit tra sos poetas mannos campione.
Peri sas biddas de sa sarda regione
at cantadu versos de ottimu pesu,
e bona parte ’e sa vid’at ispesu
faghende su poet’’e professione.
Bonorva custu tou fizu caru
in paghe santa chi potat riposare
da-e cando l’an postu intro sa losa.
E ca fit unu poeta raru
continu chi lu potas laudare,
comente a Mossa sa mantessi cosa.
Berteddu Craba
LIBERU E LIZERU
Pro sa morte de Peppe Sozu
Mi so dimandadu cantu cunsideru
in s’isula e fora as cunsighidu,
balanzede caru Peppe de abberu
dogni rispettu cando ti an bidu.
Su giornale nostru “Messazeru”
puntuale nos at dad’ischidu
sa data e s’ora chi ti ses partidu:
intro su ’entu, liberu e lizeru.
S’ischit ch’appena s’anima lassadu
at su su corpu su giuditziu personale
innanti a Deus devet iscultare.
Nos piaghet chi bi l’eppas cantadu
in poesia, ch’est limbaz’universale
pro su vistu in Paradisu a ti dare.
Ilario Pala
SU POETA
Chi est poeta tantu cunsidero
ch’in dogn’istante tribagliat s’idea,
ammustrat a s’umana assemblea
cantu sutzedit da manzanu a sero.
In s’Iliade e in s’Odissea
e cantu collocadu bi at Omero!
Osserva cantu in palcu ch’ettas
tottu cosas ch’ammentan sos poetas.
Peppe Sozu
(inviata da Caterina Maulu)
SOS DICIOS DE REMUNDU
M’arregod’ancora de una sua barzelletta
nandomi: «Bae denanti e seguru
ca una die in mesu a sos poetas
app’intender cantare a tie puru».
Dae poi at passau tantos annos
ma a Remundu non l’ap’irmentigau
ma oe, incertu, cheria ischire:
intro ’e tottus cussos iscannos
chie s’at azardare a si setzire
chi boidos in sos palcos as lassau?
Serafino Cossu
A SANTU NENALDU
Segunda moda
Santu Nenaldu vint’annos a oe
ap’invocadu a tie in sardos versos
in custu palcu pro cuddos dispersos,
ma manc’unu de cussos otto o noe
fin’ai como torrados che sunu,
chi s’umbra ebbia b’est restad’in domo.
Dae sos desertos libicos e russos
fin’a como torrados no che sunu,
de cussos otto o noe manc’unu
chi s’umbra ebbia b’est restad’in domo,
torrados no che sunu fina-i como
ch’in domo b’est restada s’umbra ebbia.
De sas mamas ancora calcun’est bia
pro piangher sa sua disfoltuna,
ancora est bia de sas mamas calcuna
pro piangher sa disfoltuna sua.
Cun tanta fide in sa gratzia tua
an pro vint’annos isettadu invanu.
Remundu Piras
(inviata da Nazario Sanna)
SERVIRE SU GUVERNU
O Antonicu Corda amigu meu
intende custa trumba armoniosa
chi s’affannu terrenu ti narada.
De continente celeste incontrada
pro ti narrer su fattu coment’este,
de continente incontrada celeste
su fattu coment’este ti narada,
de continente celeste incontrada
c’a ti lu narrer mi sicco che fenu.
Chi ti narat s’affannu terrenu.
Ite nd’amus servire su Guvernu
sentz’ischire guastos nde torramus,
servire su Guvernu ite nd’amus
nde torramus guastos sentz’ischire,
su Guvernu ite nd’amus de servire
deo già l’isco, ca tenzo su dannu...
Celestino Caddeo
(inviata da Giovanni Francesco Soletta)